Ертөнцийн цөм гэж өөрийгөө ойлгоод
Ерөөл бүхний дунд сэлж явсан
Ажиггүй хэнэггүй бас гайхширсан, эргэлзсэн
Илүү дутуу чимэггүй, энд тэндээ хуяггүй
Хуял тачаал, хүсэл шуналын үнэргүй
Цээжнээсээ гэрэлтсээр
Нүднээсээ халиаж,
Орчлонг тэр чигээр нь гэрэлтүүлж
Инээмсгэлсэн, итгэсэн, бас л инээмсгэлсэн
Тэр хүүг
Өнөө өглөө нэхэн санав.
