Алхаад л байхсан

Алхаад л байхсан
Зэрэглээ гэдгийг нь мэдэж байвч

Үнэргүй үнэр үнэрлэх үү? эсвэл

Үнэргүй үнэр үнэрлэх үү? эсвэл
Амтгүй амт амтлах уу? эсвэл
Өнгөгүй өнгө үзэх үү? эсвэл
Хөггүй эгшиг сонсох уу? эсвэл
Оргүй хоосныг тэмтрэх үү?

Муур

Харуй гудмаар, халаас хоосон харьж явахдаа зулзагаа дагуулсан муурын харцтай тулчихлаа. Толинд өөртөйгөө ширтэлцэх шиг дотно бас алс холын, халуун мэдрэмж. Муур огт хөдөлгөөнгүй намайг ширтэнэ. Гэмгүйг минь мэдсэн юм байлгүй, айсан шинж алга, гайхсан ч шинж алга. Ямар ч цаараглал алга. Тэр ямар ч хувиралгүй, яг л баримал шиг төгс төгөлдөр.

Зүрхэндээ урласан тэр бяцхан диваажиндаа

Зүрхэндээ урласан тэр бяцхан диваажиндаа
Зөвхөн чамтай л цуг цоожлуулахсан.

Намрын ой шугуй

Учрал амтагдам урууландаа

Тачаал бэлгэдсэн улаахан будагтай

Түүний талаар

Тэр хэсэг нөхдийн хамт үнэтэй кафед сууж байгаа харагдана. Урагшаа бөгтийж төлөв хоолойгоор ямар нэгэн чухал зүйлийн талаар ярьна. Нөхөд нь ч анхааралтай сонсож байлаа. Түүний гар цэгцтэй бөгөөд эрчтэй хөдөлж байн байн ямар нэгэн зүйлийг занган дүрсэлж, тэрхэн орон зайг бүрэн эзэгнэж байв. Нэг хөлөө нөгөө хөл дээрээ нэлээд хайнгадуухан юм шиг боловч чамгүй цэгцтэй ачжээ. Түүний хийж буй үйлдэл бүхэн өөртөө итгэх итгэлийг, бардам занг нь илтгэж байлаа. Тэр байнга л ийм байдаг. Өөртөө итгэлтэй. Уржигдар шөнийн клубт бүжгийн талбайруу харж зогсохдоо, тэрний өмнөх өдөр шинэхэн танилцсан бүсгүйтэй хооллож суухдаа ч энэ чанараа алдаагүй юм. Гэхдээ энэ бүх байдал нь өөрт нь хэзээ ч эвтэйхэн байгаагүй ба тэрийгээ өөрөө ч мэддэггүй. Гэртээ унтахаар ирээд орон дээрээ тэрийн унахдаа л бүх бие нь тавирч дайнаас ирсэн цэрэг шиг л амар амгаланг олдог байлаа.